معرفی صنعت شیشه سازی
شیشه‌های عادی که در زندگی روزمره استفاده می شوند، عموما حاویه سیـلیس ، کربنات کلسیم (یا آهک) و کربنات سدیم و زغال کک می باشند ( گاهی از فلدسپار و دولومیت نیز استفاده می‌شود). عموما این متریال به شکل پودر یا دانه‌هایی به قطر ۰٫۲ تا ۲ سانتی‌متر ، استفاده می شود. به طور قطع برای مهیا کردن شیشه‌های مرغوب و کریستال ، از سیلیس تقریبا خالص (کوارتز) بکارگیری میشود. شیشه‌های عادی عموما½ درصد آلومین و ۰٫۰۸ درصد اکسید آهن هم وجود دارند.
مسیر تحولی و رشد صنعت شیشه‌سازی
پیدا کردن بطریهای گردن دراز که دهانه آن با نقره بسته شده بود در قرن دوازدهم میلادی ، قالبهای تولید وسایل شیشه‌ای در نیشابور ، نشان میدهد بیشترین شتاب صنعت شیشه‌گری در آغاز رواج اسلام در ایران می باشد که به‌ مرور زمان با رونق صنعت شیشه‌سازی در ایتالیا ، مسیر نابود شدن را در پیش گرفت که تا قرن هفدهم میلادی ادامه پیدا کرد. بعداز آن ، بازسازی این صنعت شروع شده و با تلاش و مهارت ایرانی ها در رنگ آمیزی شیشه ، شتاب چشمگیری دست یافت. می‌شود تولیدگونه های محصولات متفاوت شیشه‌ای از ابریق گرفته تا گلدان ، بطری و … در شیراز ، اصفهان و قم در قرنهای دوازدهم و هجدهم میلادی را در نظر گرفت. اما پس از آن، بی‌لیاقتی و غفلت دولمتردان وقت سبب شدصنعت شیشه‌سازی درضعیف شود.