شیشه یک جامد اَریخت می باشد، که استفاده های وسیع عملی، فنی و زینتی دارد، به خصوص در قاب پنجره‌ها، صنایع اپتیک، و الکترونیک نوری و… . شیشه‌ها به طورمعمول با خنک کاری نیک دفعه ای شکل مذاب آن ها ساخته می‌شود. مشهورترین و قدیمی‌ترین شیشه کشف شده، «شیشه سیلیکاتی» می‌باشد که از «سیلیکا»، اجزا سازنده ماسه ساخته می شود.
شیشه میتواند رفتار انتقالی از جامد سخت و شکننده به مادهٔ مذاب خمیری شکل و بلعکس را دارا است. این رفتارها که انتقال شیشه نام دارند، در محدوده مواد اریخت یا اریخت‌های نیمه بلوری دیده خواهد شد. شیشه‌ها معمولاً شکننده می باشندو در برابر نور شفاف هستند.
شیشه آهک سود دار، که حاوی تقریبا ۷۰٪ سیلیس می باشد، تقریبا ۹۰٪ شیشه تولید شده در جهان می باشد وقتی بیان می شود «شیشه» به طور معمول هدف همین گونه شیشه است، هر چند شیشه‌های غیرِ سیلیسی برای استفاده در تکنولوژی مناسبتراند.
ویژگی انکساری، انعکاسی و انتقالی شیشه آن را برای ساخت عدسی‌های نوری، منشورها و مواد الکترونیک نوری مناسب کرده‌است. الیاف شیشه اکسترود شده می باشد و برای الیاف یا فیبرهای نوری در شبکه‌های ارتباطی، مواد عایق حرارتی هنگام قاطی به عنوان پشم شیشه به هدف انداختن هوا، یا در پلاستیک تقویت شده با الیاف شیشه کاربرد خواهند داشت.
شیشه مربا تولید شده از شیشه آهک سوددار. این شیشه در بخش های نازک شفاف می باشد و در قسمت‌های ضخیم به علت و ناخالصی، رنگ آن به آبی-مایل به سبز نزدیک است. در فرایند انتقال شیشه و شکل گرفتن جامد-غیر بلوری، حباب‌های هوا داخل آن به گیرافتاده‌است.
آخرین دیدگاه‌ها